به نام خداوند جان و خرد
در ورای تمام آسایش ها، بی شک پیش آمده است سینه مان از شدت درد و رنج به تنگ آمده باشد. اما خوش بحال آنان که با حفظ نفس از اعتراض و شکایات با تمام وجود، خویشتن دار و صبور بودند. آنانی که وجود رنج و مصیبت را با آغوش باز مىپذیرند تا قوه صبر و عقل خود را تقویت کنند. و آنانی که به ارزش آن پی‌برده‌اند
براستی شما چقدر در وجود خود چنین سعادتی می بینید؟ و چقدر درک کرده اید که تحمل سختیها و فقدانها و محرومیتها هدایتی است به سوی رشد عقلی.
اما پرسش این است که چگونه می‌توان به این گوهر ارزشمند دست یافت؟
اگر در تحمل سختیها و مصیبتها قدرت صبر داشته باشیم و برای صبر به زود گذر بودن دنیا و تقدیر الهی توجه کنیم. و همچنین ایمان داشته باشیم در تقدیر الهی شکستی وجود ندارد آنگاه از همین ایمان و قدرت صبر درک خواهیم کرد که هیچ حوادثی بطور اتفاقی در زندگیمان رخ نمی دهد و همه چیز نظمی الهی دارد. و برای این اتفاق می افتد که ما را به سمت مرحله یادگیری و رشد عقلی راهنمایی و هدایت کند.
الهی! اگر خامم پخته ام کن و اگر پخته ام سوخته ام کن.- خواجه عبدالله انصاری
