وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى

و اینکه برای انسان بهره ای جز سعی و کوشش او نیست._ سوره نجم آیه 39

۲ مطلب در تیر ۱۳۹۴ ثبت شده است

از بخشش و مهرانی خداوند آثاری در عمل ما هم هست؟

به نام خداوند جان وخرد

 خداوند در قرآن کریم قبل از آغاز سوره ها که در آن داستان و یا داستانهایی از نیک و بد روزگار است، خود را بخشنده و مهربان می خواند. همانطور که من و شما بارها و بارها مورد بخشش و مهربانی اش قرار گرفته ایم.

و به تبع آن از دوران کودکی آموختیم  آغاز هر کاری را با  بسم الله الرحمن الرحیم به زبان آوریم. یعنی به نام خداوند بخشنده مهربان. اما آیا واقعا در عمل ما، از بخشندگی و مهربانی خداوند آثاری هم هست؟

از نادر انسان‌هایی که بگذریم به گروه بسیاری از آدمیان بر‌می‌خوریم که به فرموده قرآن کریم تنها شعار می‌دهند. آری آنان با سوء استفاده از این صفات تعالی برای حفظ منافع شخصی خویش چنان بر نادانی خویش غَره می شوند که به خیال باطل خویش کسی نمی فهمد. در حالی که هر دو گروه عالِم و جاهل، در هر مکان و زمان و یا در هر سن و جایگاهی که باشند در خطر تسلط شر وسوسه‌های شیطانی بر نفس وجودِ خویش قرار می گیرند.

از اینها هم که بگذریم. براستی خود ما چقدر توانسته ایم این صفت بخشندگی و مهربانی خداوند متعال را خالصانه در عمل خویش قرار دهیم؟ و یا اینکه ما هم از این صفات در عمل غافل گشته ایم و فقط به ذکر " بسم الله الرحمن الرحیم " اکتفا کرده ایم؟!

براستی چه باید کرد؟ بیاییم با تامل و به دور از هر گونه افکار باطل، به اطرافمان نگاهی بیاندازیم و از خود بپرسیم سهم دیگران از بخشش و مهربانی من چقدر است؟ آنگاه خواهیم دید اعم از انسان و غیر انسان چقدر به بخشندگی و مهربانی ما نیازمند اند و ما چقدر بی تفاوت از آن می گذریم. 


الهی چون در تو نگرم از جمله تاج دارانم و چون در خود نگرم از جمله خاکسارانم-

خواجه عبدالله انصاری

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

پرستش با حضور قلب یا حضور خلق

به نام خداوند جان وخرد

 

چقدر از آنقدری که گرفتار نفوس خود هستیم، تلاش کرده ایم حضور قلبمان را در پیشگاه خداوند متعال حفظ کنیم؟

راستی آیا تا به حال به این اندیشیده اید چگونه شد که کسی را و یا چیزی را مورد دوست  داشتن خود قرار دادیم؟

آنچه که عیان است، این است که  ذهن انسان همواره متوجه چیزی است که به آن عشق می ورزد. مانند عاشقی که آنی از فکر معشوق خود بیرون نمی رود. و شاید همین تعلق شدید نفس به دنیا و حب آن است که همواره در عباداتمان به جای "حضور قلب"، حضور خلق را داریم. و هر گاه تلاش می کنیم حضور قلب را در روح و جانمان بگسترانیم نا کام می مانیم!

در باور من حضور قلب  در پیشگاه خداوند همانند رابطه عاشق و معشوق است.که به سختی و به تدریج بدست می آید. و به یکباره هم می تواند از دست برود. و چه تلاش سختی است در گرفتار نفوس بودن، بتوان حضور قلب را در پیشگاه خداوند متعال حفظ کرد. و شاید این بزرگترین ویژگی از توانمندی اشرف مخلوقات باشد.


الهی هر که تو را شناخت و علم مهر تو افراخت هر چه غیر از تو بود بینداخت. -خواجه عبدالله انصاری

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰